| Strona główna | Mapa serwisu | English version |
| Polskie Samoloty Wojskowe W latach 1939-1945 |  |
| LWS-4 Żubr | ||
|
|
||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||
Typ:Bombowy  Gdy w 1934 roku Polskie Linie Lotnicze LOT zrezygnowały z projektowanego w PZL przez inż. Zbysława Ciołkosza samolotu pasażerskiego PZL-30, lotnictwo wojskowe zleciło jego przerobienie na bombowiec. Samolot swym układem nawiązywał do dobrze uzbrojonych, lecz o mało aerodynamicznych kształtach oraz niezbyt szybkich bombowców francuskich i angielskich z początku lat trzydziestych. Prototyp samolotu PZL-30B Żubr oblatał w marcu 1936 roku kpt. B. Orliński. Mała moc silników Pratt-Whitney Wasp Junior, 2x294 kW (2x400 KM), przy dużej masie samolotu, była przyczyną jego niskich osiągów. Wówczas na samolocie zamontowano silniki PZL Bristol Pegaz VIII, o mocy 2x515 kW (2x700 KM). W dniu 7 listopada 1936 roku samolot uległ katastrofie w wyniku wyrwania się silnika z częścią skrzydła i złamania skrzydła. Załoga wraz ze znajdującą się na pokładzie delegacją lotnictwa rumuńskiego poniosła śmierć. Samolot do wzmocnienia i produkcji został przekazany do zakładów LWS. Pod kierunkiem inż. Jerzego Teisseyre przekonstruowano samolot. Nowy prototyp oznaczony LWS-6 został oblatany w końcu 1937 roku. Miał on podwójne usterzenie pionowe. W 1938 roku wyprodukowano 15 seryjnych Żubrów oznaczonych LWS-4A, charakteryzujących się dużym pionowym usterzeniem. Żubry miały wejść do eskadr bombowych sprzed Łosiami. Pojawiły się jednak później, były kłopotliwe w eksploatacji i miały niższe osiągi. Użyto je do szkolenia załóg. Kilka Żubrów dostało się w czasie wojny w ręce niemieckie. Dane taktyczno techniczne Konstrukcja: mieszana (płat drewniany, kadłub spawany z rur stalowych), podwozie chowane, zbiorniki paliwa na 1240 l Napęd: 2 silniki gwiazdowe, 9-cylindrowe, PZL-Bristol Pegaz VIII, po 515 .kW (700 KM) każdy. Uzbrojenie: 5 karabinów maszynowych 7,7 mm oraz 880 kg bomb Dane techniczne:
|
||||||||||||||||||||||||
Copyright by Skafi & Kasia |
