W 1936 roku stwierdzono potrzebę opracowania jednosilnikowego samolotu myśliwskiego, który stałby się następcą samolotu PZL P-11c. Spośród kilku projektów wstępnych wybrano do realizacji opracowany przez inż. Wsiewołoda Jakimiuka projekt dolnopłata z chowanym podwoziem, oznaczony jako PZL-50 Jastrząb. Do opracowania projektu konstrukcyjnego tego Samolotu konstruktor przystąpił dopiero wiosną 1937 raku, po zakończeniu prac nad samolotem pasażerskim PZL-44 Wicher. Prototyp PZL-50 zastał oblatany przez kpt. B. Orlińskiego w lutym 1939 roku. Próby w locie wykazały, że samolot nie osiąga przewidywanej prędkości 500 km/h, a jedynie 430 km/h, czyli nie przewyższa samolotu PZL P-24 pod względem osiągów - miał bowiem za małą moc silnika w stosunku do masy własnej. Uruchomioną produkcję samolotów Jastrząb, których zamówiono 300 sztuk, przyhamowano w końcu marca 1939 roku do chwili poprawienia właściwości samolotu. Próby samolotu zakończono 31 sierpnia 1939 roku. Znajdujący się w budowie drugi prototyp Jastrzębia miał otrzymać silnik o większej mocy. Proponowane były również dalsze odmiany rozwojowe tego samolotu, oznaczone P-56 Kania i P-63. Prototyp Jastrzębia został rozbity na początku wojny podczas ewakuacji do Lwowa. Dane taktyczno-techniczne
Konstrukcja: półskorupowa, duralowa, podwozie chowane, zbiorniki paliwa na 400 l
Napęd: silnik gwiazdowy, 9-cylindrowy, PZL-Bristol Merkury VIII, a mocy 618 kW (840 KW)
Uzbrojenie: 8 karabinów maszynowych 7,9 mm lub 2 działka 20 mm i 2 karabiny maszynowe oraz 100 kg bomb.
Dane techniczne:
Długość | 7,9 m | Rozpiętość | 9,7 m | Wysokość | 2,7 m | Powierzchnia nośna | 16,0 m2 | Masa własna | 1900 kg | Masa całkowita | 2500 kg | Prędkość maksymalna | 430 km/h | Prędkość przelotowa | 375 km/h | Prędkość minimalna | 125 km/h | Wznoszenie | 11 m/s | Pułap normalny | 7500 m | Zasięg | 750 km |
|